صادرات پارچه اندونزی نسبت به سال گذشته افزونتر پیشبینی نمی شود

با توجه به شدت رقابت بازار، تولید کنندگان پارچه اندونزی صادرات پارچه این کشور امسال را بالاتر نسبت به سال گذشته پیشبینی نمی کنند. صادرات پارچه سال گذشته با وجود بهبود تکنولوژی و پایینتر بودن تعرفه ها به 11.9 میلیارد دلار رسیده بود.

بنابه گفته اتحادیه پارچه اندونزی، در این چهار ماه اول سال 2017، 20 درصد محموله ها به خارج کشور یعنی 2.36 میلیارد دلار متعلق به پارچه می باشد. این رقم با سال گذشته در همین دوران تفاوتی نکرده است.

مدیر این اتحادیه آقای آده سودراجات در لا به لای نمایشگاه Inatex-Indo Texprint روز چهار شنبه گفت: این رقم دقیقا همان رقم سال گذشته است و ما بهبودی را مشاهده نمی کنیم.

بعد از افزایش تقاضا در بازار های آمریکا و اروپا در فصل زمستان چهار ماه گذشته، اکنون تقاضای بازار این کشورها کاهش یافته است.

بر اساس آمار تجارت های گذشته، فروش پارچه در ماه های ژوئن و جولای بهبود می یابد.

آقای آده افزود: برای رسیدن به هدف، تولید کنندگان پارچه باید در تکنولوژی این صنعت عقب نمانند. امروز مشتریان کلیدی ما انتظار دارند سفارشات آنها در سه هفته به دستشان برسد در حالی که قبلا تا سه ماه می توانستند صبر کنند.

به گفته این اتحادیه، بیش از نصف بازیگران این صنعت از تکنولوژی به روز برخوردار هستند.

عمده مشتریان پارچه این کشور به ترتیب آمریکا (4.5 میلیارد دلار)، اتحادیه اروپا (1.2 میلیارد دلار) و ژاپن (1.1 میلیارد دلار) هستند. کشورهای کره جنوبی و خاور میانه نیز در ردیف مشتریان پارچه اندونزی می باشد.

صنعت پارچه اندونزی صادرات 13.2 میلیارد دلاری در سال 2011 را بیشترین حجم صادرات تلقی کرد که پس از آن سیر نزولی طی کرده است.

مدیر اتحادیه پارچه اندونزی گفت: فعالان این صنعت با مشکل بالا بودن هزینه لوژیستیک رو به رو می شوند و آنها نیز توقع دارند تعرفه واردات در کشور های هدف پایینتر بیاید. تعرفه واردات پارچه و البسه اندونزی در کشور های اروپا و آمریکا بین 10 تا 17 درصد می باشد.

مدیر بخش مذاکره تجارت بین المللی در وزارت تجارت اندونزی آقای ایمان پامباگیو گفت: برای تعرفه پایینتر، فعالان این صنعت می توانند به مذاکره توافق جامع همکاری های اقتصادی یا CEPA با 27 کشور عضو در سال 2018 امید ببندند. در غیر این صورت می توانند توافق تجارت ترجیحی با آمریکا یا تمدید شده سیستم کل ترجیحات (GSP) را دنبال کنند تا تعرفه واردات را پایینتر ببرند.

منبع: روزنامه The Jakarta Post, Thursday April , 13 2017

آمریکا، واردات بیودیزل از اندونزی و آرژنتین را بازرسی می کند

دولت آمریکا در 14 آپریل اعلام کرد که واردات بیودیزل از دو تا کشور اندونزی و آرژنتین را بازرسی می کند تا تقلب هایی که در پشت صحنه ممکن است وجود دارد محاکمه کند.

آمریکا به اندونزی و آرژنتین تهمت فروش بیودیزل با قیمت پایین تر از هزینه تولید و استفاده غیر قانونی از یارانه تهمت زده است.

طبق بیانیه رسمی، دولت آندونزی حاضر است آمریکا را برای انجام بازرسی همراهی کند و این کشور دوست ندارد راه تجارت با آمریکا به مشکل برخورد.

واردات بیودیزل آمریکا در سال 2016 به 3.5 میلیارد لیتر رسیده است.

غیر از آمریکا، اتحادیه اروپا نیز بر صادرات روغن نخل اندونزی موانعی گذاشته است و قصد دارد تا در سال 2020 به تدریج نقش روغن نخل در بیودیزل را حذف کند.

برای اندونزی صادرات روغن نخل که مواد خام بیودیزل است یکی از بزرگترین موارد صادرات کشور می باشد و 13.9 درصد از کل صادرات تشکیل می دهد.

منبع: http://uk.reuters.com/article/usa-biodiesel-idUKL1N1HM04D

اندونزی یک نمایشگاه پارچه را با هدف جذب 9 هزار بازدید کننده برگزار می کند

پانزدهمین نمایشگاه پارچه بین المللی پارچه و دستگاههای نساجی با هدف جذب 9 هزار بازدید کننده در 19 تا 21 آوریل در نمایشگاه JIEXPO شهر جاکارتا برگزار می شود.

در این نمایشگاه جدید ترین تکنولوژی صنعت پارچه به نمایش داده می شود. حدود 450 شرکت کننده از 24 کشور در این نمایشگاه حضور دارند.

اهمیت تکنولوژی صنعت پارچه در این نمایشگاه تأکید می شود. مدیر اتحادیه پارچه اندونزی گفت: این روز ها مشتریان در مدت 3 هفته می خواهند سفارش به دست آنها برسد در حالی که قبلا تا چهار ماه صبر می کردند لذا تکنولوژی برای تأمین نیاز روز این صنعت بسیار مهم است.

در چند سال اخیر صنعت پارچه اندونزی سیر نزولی در صادرات را طی کرده است. بالاترین حجم صادرات پارچه این کشور مربوط به سال 2011 یعنی 13.2 میلیارد دلار بوده است که سال گذشته به 11.8 میلیارد دلار کاهش یافته است. برای رشد این صنعت، تولید کنندگان پارچه از دولت اندونزی کاهش نرخ برق و هزینه لوژیستیک را درخواست کرده است.

منبع: http://www.thejakartapost.com/news/2017/04/13/indonesia-holds-textile-expo-aims-to-attract-9000-visitors.html

دولت اندونزی صادرات صنایع کوچک و متوسط به کشور های آفریقایی را بالا می برد

وزارت تجارت اندونزی جهت متنوع کردن بازار صادراتی خود، به بازار کشور های آفریقایی چشم می دوزد. اندونزی در سال 2017 قصد دارد صادرات غیر نفتی خود را تا 5.6 درصد (138.7 میلیارد دلار) افزایش دهد.

بازار کشور های آفریقایی برای صنایع کوچک و متوسط اندونزی مناسب به نظر می رسد. زیرا کشور های آفریقایی با صرف نظر از منابع طبیعی که دارد، هنوز مراحل صنعتی سازی اولیه را طی کرده است.

مدیر بخش صادرات در وزارت تجارت آقای آری ساتریا به خبرنگاران روز پنج شنبه 13 آوریل 2017 گفت: اکثر کالاها در کشور های آفریقایی وارداتی هستند و استاندارد های وارداتی آنها آنقدر بالا مثل کشور های آمریکایی و اروپایی نیست.

بنابر این اندونزی قصد دارد با کشور هایی مثل آفریقای جنوبی، کنیا، نیجریه و موزامبیک موافقت تجارت ترجیحی ببندد.

وی افزود: اما یکی از چالش های ما پرداخت تعرفه واردات در این کشورها است که نسبتا بالا یعنی بین 30 تا 40 درص می باشد.

قبل از این رئیس جمهور اندونزی آقای جاکا ویدادا خواسته است این کشور بازار های غیر از آمریکا، چین، ژاپن، هند و سنگاپور را شناسایی و هدف صادرات خود قرار دهد.

منبع: http://www.thejakartapost.com/news/2017/04/14/govt-aims-to-boost-sme-exports-to-african-countries.html

فقط 12 درصد از کاشت روغن نخل اندونزی گواهی ISPO را دارد

تلاش دولت اندونزی برای ایجاد فضای مناسب و پایدار برای تجارت روغن نخل راه طولانی را در پیش دارد. در حال حاضر فقط 12 درصد از 11.9 میلیون هکتار مزارع روغن نخل در این کشور گواهی ISPO یا Indonesia Sustainable Palm Oil را دارد.

با توجه به انتقادات جامعه جهانی نسبت به تخریب جنگل ها به خاطر این محصول، اندونزی به عنوان بزرگ ترین کشور تولید کننده روغن نخل باید تلاش کند شیوه های استاندارد کاشت روغن نخل را جدی تر اعمال کند.

آقای بامبانگ مدیر امور کاشت در وزارت کشاورزی اندونزی در افتتاحیه کانفرانس جهانی ISPO روز دو شنبه 11 آوریل 2017 گفت: سختی های اعمال شیوه مناسب کاشت روغن پالم به وسیله همکاری همه جانبه قابل حل است.

در لابه لای این کانفرانس حدود 38 شرکت گواهی ISPO را کسب کرده است که مجموعا شرکت های دارای این گواهی به 266 شرکت رسیده است.

در چهارم آوریل 2017 اتحادیه اروپا مقرراتی مبتنی بر اجازه واردات تنها روغن نخل با گواهی ISPO بعد از 2020 را تصویب کرده است. این مقررات دو کشور اندونزی و مالزی که تولید کننده عمده روغن نخل هستند را تحت تأثیر قرارداده است.

منبع: http://www.thejakartapost.com/news/2017/04/12/only-12-of-indonesias-oil-palm-plantations-ispo-certified.html

مناقصه شرکت PLN برای نیروگاه های انرژی تجدید پذیر در ماه می

شرکت برق ملی اندونزی PLN برنامه دارد در راستای تأمین 23 درصد انرژی کشور در سال 2025 از منابع تجدید تجدید پذیر، مناقصه ای در ماه می برای ساخت نیروگاه های انرژی تجدید پذیر برگزار کند.

مدیر بخش انرژی تجدید پذیر در وزارت انرژی و منابع معدنی اندونزی آقای ریدا مولیانا روز سه شنبه 11 آپریل 2017 گفت: این مناقصه احتمالا در اواسط ماه می برگزار می گردد. در حال حاضر این شرکت بررسی ها و مطالعات اولیه را دارد انجام می دهد.

بر اساس برنامه ریزی این شرکت، 632 مگاوات برق که تقریبا نصف آن از منابع زمین گرمایی است، تا آخر این سال تهیه خواهد شد.

در سال 2026 شرکت PLN قصد دارد 21560 مگاوات برق را از منابع تجدید پذیر که 58 درصد آن از نیروگاه های آبی باشد، تهیه کند.

تعدادی از شرکت ها علاقه مندی خود را برای شرکت در این مناقصه نشان داده است، از جمله شرکت PT Terregra Asia Energy که مدیر این شرکت آقای لاسمان چیترا روز دو شنبه گفت: ما فعلا منتظر صدور راهنمایی فنی جهت شرکت در مناقصه هستیم. خودمان را برای شرکت در این مناقصه نیز ثبت کردیم.

منبع: http://www.thejakartapost.com/news/2017/04/12/pln-to-hold-tender-for-renewable-power-plants-in-may.html

مالزی نسبت به یکپارچه بودن گواهی حلال با اندونزی امید بسته است

مالزی یک امید بالایی بر این امر بسته است که برای تقویت تجارت دوجانبه گواهی حلال دو تا کشور را یکپارچه کند.

در حال حاضر اندونزی وقتی گواهی حلال مالزی را مستقیما قبول می کند که فقط مربوط به کالاهای صنعتی باشد، از قبیل روغن نخل. اما سایر محصولات کاربری نهایی (end-user) مالزی قبل از عرضه در بازار این کشور باید انواع آزمایش را طی کند تا گواهی حلال از مجلس علمای اندونزی و لوگوی حلال از آژانس غذا و داروی اندونزی را کسب کند.

برای این منظور مسؤولین دو تا کشور در حال تجدید نظر کردن بر فرایند گواهی حلال در هر دو کشور تا از عدم بهینگی واردات و صادرات در آینده جلوگیری کنند.

وزیر تجارت بین المللی مالزی آقای مصطفی محمد در لابه لای نمایشگاه حلال در کوالالومپور روز چهار شنبه 5 آوریل 2017 گفت: ما دوست داریم کالاهای بیشتری به اندونزی بفروشیم و ما نیز از کالاهای اندونزی بیشتری در مالزی استقبال می کنیم.

وی افزود: اندونزی از وجود گواهی حلال کشورما مطلع است اما باز هم مسوولین آن کشور انواع مراحل آزمایشی را گذاشته است تا مردم کشورما آن را طی کنند.

مدیر معاونت آنالیز آژانس غذا و داروی مجلس علمای اندونزی خانم موتی آرینتاواتی گفت: طرف اندونزیایی در حال ساده کردن فرایند گواهی حلال برای محصولات وارد شده از مالزی هستند.

وی اظهار کرد: ممکن است برای ما لازم لازم نباشد که محل تولید را بازدید و بررسی کنیم و به جای آن کافی است فقط مدارک این محصولات را بررسی کنیم. اما با این وجود این طرح باید رسما مورد قبول و اعلام شود.

در ماه آگست سال گذشته، نخست وزیر مالزی آقای نجیب رزاق گفت وی متعهد است در آینده نزدیک تجارت دو تا کشور را تا 30 میلیارد دلار برساند.

بر اساس گزارش وزارت تجارت اندونزی، حجم تجارت مالزی و اندونزی بین سال 2013 تا 2016 سیر نزولی از 24 میلیارد دلار تا 14 میلیارد دلار داشته است.

آقای ابو بکر کویاکوتی مسؤول سازمان توسعه تجارت مالزی گفت: ما می دانیم بازار اندونزی بسیار وسیع است اما مشکلات فنی در پذیرش گواهی حلال وجود دارد.

وی افزود: استاندارد های متفاوتی در گواهی حلال دوتا کشور وجود دارد و ما باید آن را حل کنیم.

طبق گزارش یک رسانه ای تجاری در دبی که با شرکت رؤوترز همکاری دارد، یکی از مشکلات بازار کشور های با جمعیت مسلمان عدم استاندارد یکسان در گواهی حلال می باشد. این مسأله باعث پیچیدگی در بازار و عدم تأمین تقاضای مشتریان مسلمان نسبت به غذا های حلال است.

علاوه بر آن وجود سازمان های تأیید کننده حلال بودن کالا که از هم دیگر مستقل کار می کنند و اکثرا معیارهای داوری آنها روشن نیست، مشکل را بر آن می افزاید.

در سال 2015 مخارج مشتریان مسلمان جهان نسبت به مواد غذایی و نوشیدنی با گواهی حلال به 1.1 تریلیون دلار رسیده است و درآمد چنین محصولات با گواهی حلال حدود 415 میلیارد دلار پیشبینی شده است.

منبع: روزنامه The Jakarta Post April 10 2017

اطلاعات و داده های نفت و گاز اندونزی به صورت آنلاین خواهد شد

طبق مقررات جدید که امسال صادر می شود، دولت اندونزی قدم های کشور های دیگرمثل مکزیک و نروژ و اوسترالیا را تبعیت می کند، که اطلاعات و داده های مربوط به میدان های نفت و گاز خود را به صورت آنلاین در اختیار کاربران عضو شده می گذارد.

در حال حاضر وقتی یک شرکت خارجی به میدان های نفت و گاز اندونزی علاقه مند باشد، باید به اندونزی سفر کند و عضویت بگیرد تا اطلاعات و داده های مربوط را خریداری کند. با مقررات جدید  دولت می تواند کدام داده ها در اختیار عام قرار می دهد و کدام حفظ می کند.

جذابیت سرمایه گذاری در حوزه نفت و گاز اندونزی در سال های اخیر کاهش یافته است. بعضی از علتهای آن کاهش قیمت جهانی نفت و گران بودن هزینه عملیات کفش و شناسایی مناطق نفتخیز که نرخ موفقیت آن تنها 31 درصد است.

سال گذشته سرمایه گذاری در نفت و گاز بالادستی از 15.09 میلیارد دلار در سال 20015 به 12.01 میلیارد دلار کاهش یافته است.

منبع: http://www.thejakartapost.com/news/2017/04/06/data-from-indonesian-oil-gas-fields-to-be-accessible-online.html

 

مقررات جدید امیدی برای پروژه های حوزه زمین گرمایی می بخشد

مقررات جدید دولت اندونزی امید جدید را برای انجام پروژه های نیروگاه زمین گرمایی می بخشد، که این مقررات ریسک های بالای سرمایه گذاران در عملیات اولیه کشف و شناسایی منابع زمین گرمایی اندونزی را کاهش می دهد.

اندونزی مقررات دولتی به شماره 7/2017 را در باره انرژی زمین گرمایی برای استفاده های غیر مستقیم ماه گذشته تصویب کرده ولی به تازگی آن را اعلام کرده است.

این مقرراتی است که سرمایه گذاران تا به حال منتظر آن هستند. آن سرمایه داران تا به حال از ظرفیت منابع زمین گرمایی اندونزی مطلع هستند اما به خاطر بالا بودن ریسک آنها برای تصمیم گیری سرمایه گذاری حاضر نیستند.

بر اساس این مقررات جدید، توانایی فنی و مالی یک شرکت مورد محور انتخاب شدن در مناقصات خواهد بود. در حالی که قبلا ارزان بودن هزینه/تعرفه دلیل انتخاب شدن در مناقصات بوده است.

مدیر اتحادیه زمین گرمایی اندونزی آقای ابدی پورناما در مصاحبه با روزنامه جاکارتا پست گفت: این مقررات جدید سرمایه گذاران را از ریسک بالا سرمایه گذاری در امان نگه می دارد زیرا دیگر آنها در محاسبات اولیه که موجب عدم پیشرفت آنان در انجام پروژه ها می شود، خطا نمی کنند.

وی افزود: قبلا فقط آنهایی که ارزان ترین تعرفه را پیشنهاد می کردند در مناقصات برنده می شدند. در چنین شرایط به عنوان مثال یک شرکت بر مبنای تولید احتمالی 100 مگاوات تعرفه 11 سنت آمریکایی هر کیلووات ساعت را پیشنهاد می کند. ولی پس از انجام عملیات اولیه معلوم شد که ظرفیت تولید تنها 30 مگاوات است. پس آن تعرفه پیشنهاد شده درست نبوده است و بدین خاطر پروژه ادامه ندارد و شرکت باید به فکر قطع ضررها باشد.

به گفته مدیر این اتحادیه، وی با وزارت انرژی و منابع معدنی دارد همکاری می کند تا توافقی بر سر چگونگی تعیین تعرفه  برای قرارداد پروژه های 30 ساله که بر اساس نتایج عملیات کشف و شناسایی میدان ها باشد، حاصل شود.

وی گفت: ما تلاش می کنیم از عدم پیشرفت پروژه ها در آینده جلوگیری می کنیم. پس قیمت ها فقط بعد از انجام عملیات اولیه و بررسی ظرفیتها و به دست آمدن نتایج تحقیقات و بررسی و بر اساس تعرفه feed-in، تعیین خواهد شد.

این مقررات جدید نیز اختیارات کلیه میدان های زمین گرمایی را از دست دولت سطح استانی به دولت مرکزی برمی گرداند. زیرا که آژانس های دولتی در سطح استان اکثرا توانایی و منابع انسانی مناسب برای ارزیابی این پروژه ها ندارند.

انرژی زمین گرمایی از حرارت داخل زمین حاصل می شود. این میدان ها می تواند انرژی با ثبات تولید کند و تقریبا آلودگی نیز نولید نمی کند. این انرژی می تواند جایگزین سوخت های فوسیلی باشد.

علی رغم وجود ظرفیت های بالا این کشور در منابع انرژی زمین گرمایی، اما سالها این ظرفیت در حدود 330 میدان های موجود سراسر کشور به خوبی استفاده نشده است.

دولت اندونزی پیشبینی می کند این کشور دارای 29 گیگاوات منابع زمین گرمایی است، اما تا به حال فقط 1500 مگاوات انرژی از این منابع از بدو تأسیس اولین نیروگاه زمین گرمایی در گاروت جاوه غربی در سال 1982 حاصل شده است.

منبع: روزنامه The Jakarta Post 5th April 2917

شرکت برق ملی اندونزی پی ال ان به تکنولوژی گاز عایق فرعی رو آورده است

این شرکت ملی حدود 63 میلیون دلار از بودجه دولت برای ساخت ایستگاه گاز عایق فرعی (high-voltage gas insulated substation) با ولتاژ بالا جهت تأمین نیاز برق جاکارتا و بکاسی اختصاص داده است.

آقای روبرت آپریانتو یکی از مدیران این شرکت گفت: این ایستگاه فرعی در زمین با وسعت 5.3 هکتار در منطقه راوالامبو بکاسی جا می گیرد و دارای 500 کیلو ولت  interbus transformers بعد از اتمام ساخت در سال 2018 خواهد شد.

وی در افتتاحیه شروع این پروژه افزود: معتقدیم این تکنولوژی می تواند نیاز های برق مردم و صنعت در این مناطق را تأمین کند.

تأمین کننده تکنولوژی gas insulated switchgear برای این پروژه شرکت PT Siemens Indonesia می باشد.

مدیر پی ال ان جاوه غربی آقای مرتقی شمش الدین گفت: در چند سال اخیر نیاز های برق جاکارتا سالانه 6.5 درصد افزایش یافته است. ایجاد این ایستگاه فرعی نیاز های آینده را تأمین خواهد کرد.

این پروژه سومین پروژه بعد از دو پروژه مشابه در منطقه دوری کوسامبی و پریوک می باشد، و پروژه بعدی در موارا کارانگ شروع خواهد شد.

از این پروژه ها انتظار می رود نیاز برق در ساعات عوج مصرف تأمین شود و از قطعی برق در این ساعات جلوگیری شود.

منبع: http://www.thejakartapost.com/news/2017/04/05/pln-shifts-to-gistet-technology-to-offset-power-demand-hike-in-bekasi.html